niedziela, 26 grudnia 2021

"Czy spotkałaś dziś Mikołaja?", czyli Żabkowe opowieści #5

Są dni, kiedy zwyczajnie mamy wszystkiego dosyć. Gdy mamy ochotę zamknąć się w pokoju, zostać w łóżku z kocem, książką i dobrą kawą i nie wychodzić z niego przez cały dzień. Z pewnością każdy z nas ma takie gorsze dni, gdy energii do działania po prostu nie ma, ale też każdy z nas inaczej sobie z nimi radzi. Jeden z klientów zdradził mi swoją receptę, co robić, gdy ma się zły dzień. A co mi daje siłę do działania w takich momentach? 

Myśl, że w mojej pracy być może też spotkam kogoś, kto będzie miał równie zły dzień jak ja i będzie potrzebował właśnie mojej pomocy, bo nikt inny nie będzie w stanie tego zrobić. Miałam ostatnio taki przypadek. Chłopak przyszedł kupić wodę, przy okazji zauważył, że mamy w sprzedaży białe Snickersy, co go niezwykle zadowoliło. Zapytał jak długo jeszcze będą dostępne, po czym bez dłuższego namysłu położył mi na ladzie siedem sztuk. ,,Pani się śmieje, ale one są naprawdę dobre - powiedział. - Ja ogólnie słodyczy nie jadam, ale to edycja limitowana. Zawsze jak widzę gdzieś białe Snickersy, to biorę większą ilość, chowam sobie do szuflady i jak mam gorsze dni, tak jak dzisiaj, to sobie jednego wyjmuję". Stwierdziłam, że to dobry pomysł, po czym sama też kupiłam kilka. Zrobiło mi się ciepło na serduchu,  że mogłam komuś pomóc, nawet jeśli to oznacza zwykłe sprzedanie Snickersa. Czasem nawet jeden biały Snickers może poprawić komuś zły dzień.  

Czasami również spotkam kogoś, kto jest rozczarowany albo wręcz przeciwnie - zadowolony z czegoś i właśnie ze mną zechce się tym podzielić. Jeden klient przy okazji zakupów, przypomniał sobie, że jego syn napisał list do Mikołaja, co stanowi dla niego kłopot. "A wie pani, że mój syn w tym roku napisał list do Mikołaja? Ale dzisiaj jest dwudziesty, a napisał z datą osiemnastego, taki cwany. No i jak tu teraz z tego wybrnąć, co mu kupić?" 

Inny z kolei przyszedł i poprosił o całą kratę piwa EB. Lekko skonsternowana, bo to moja pierwsza taka transakcja w ciągu całej kariery, mówię, że nie będę miała całej, tylko pół, po czym zaczęłam jeszcze zgarniać całą zawartość z półki, ale całej kraty i tak nie wypełniłam, więc zapytałam, czy mam ją dopełnić innym piwem. Na co on odpowiada: "Pewnie, dołoży pani jeszcze kilka butelek Żywca, bo szwagier bardzo lubi piwo. Zadowolona, że tym samym uszczęśliwię nie tylko mojego klienta, ale i jego szwagra, sprzedałam mu kratę piwa jednocześnie dokonując zwrotu butelek, które przyniósł na wymianę i zamknęłam paragon, pewna, że to już wszystko. Klient jednak zapytał, czy doliczyłam kaucję za skrzynkę. Oczywiście nie zrobiłam tego, bo to pierwsza moja taka transakcja. Dzwonię do szefowej, żeby mi powiedziała, jak to zrobić, po czym wyszukałam w systemie kasowym produkt "transporter żywiec" i dodaję go do paragonu, a system pokazuje mi komunikat o treści: "opakowanie nie może rozpoczynać paragonu". Czytam go na głos, a szefowa rozbawiona mówi, że najpierw muszę nabić piwo a dopiero transporter. Szkoda, że nie wiedziałam tego, zanim sprzedałam to piwo. Mimo wszystko udało się dokończyć zakupy.  

Gdy dzień przed wigilią skończyłam zmianę, znajomy zapytał mnie, czy spotkałam dziś Mikołaja. On tego dnia w drodze do pracy spotkał Mikołaja i dostał lizaka. Przez chwilę zrobiło mi się przykro, gdy pomyślałam sobie o tym ciężkim dniu. W tym czasie większość ludzi jest już w domach i są zajęci przygotowaniami do świąt, a do sklepu wpadają tylko, gdy czegoś jeszcze zabraknie. Taka cisza jest dość przygnębiająca, bo lubię codzienny rozgardiasz, ale zapewne każdy wieczór przed wigilią tak wygląda. Mikołaja może nie spotkałam, ale czy naprawdę nie spotkało mnie tego dnia nic dobrego? Spotkałam chłopaka, który zdradził mi swój sposób na gorsze dni. Spotkałam ludzi, którzy nie zapomnieli złożyć mi świątecznych życzeń. Niektórzy zapytali, jak mija dzień, czy zwyczajnie się uśmiechnęli. Choć może to nic wielkiego, utwierdza mnie w przekonaniu, że to, co robię jest potrzebne, mimo że czasami zwyczajnie brakuje mi energii. Zaś na pytanie czy spotkałam Mikołaja, mogę śmiało odpowiedzieć, że tak.  

Bo czy tylko Mikołaj może robić dobre uczynki? Czy tylko Mikołaj jest odpowiedzialny za wywoływanie radości i tylko raz w roku? Czemu na co dzień nie zawsze pamiętamy o tym, żeby być życzliwym dla innych, ale w ten wigilijny wieczór wszystko się zmienia? Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego tak jest? Dlaczego w tej jeden wieczór w roku wszystkie urazy i spory przestają mieć znaczenie i jest w nas tyle chęci niesienia dobra, że nie wiemy jak sobie z tym poradzić? Za to właśnie lubię święta. Ale czy na co dzień nie moglibyśmy przyjąć podobnej postawy? I choć nie ubieramy choinki codziennie, a Mikołaj pracuje niestety tylko raz w roku, może da się zrobić coś, by ludzie wokół nas czuli się wyjątkowo każdego dnia, a nie tylko przez jeden wieczór w roku? Myślę, że każdy z nas może postarać się zastąpić Mikołaja. 

Mam jeszcze mnóstwo śmiesznych i mniej śmiesznych historii z Żabki, bo jak zwykli mawiać pracownicy - kto w Żabce pracuje, ten w cyrku się nie śmieje. Dziś jednak trochę bardziej na poważnie chciałam. Wesołych świąt i wszystkiego dobrego w nowym roku, kochani!


3 komentarze:

  1. Każdego dnia możemy zrobić coś dobrego dla innych,często nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Chociażby najmniejszym drobnym gestem.

    OdpowiedzUsuń
  2. dawaj nowe ciekawostki z Żabki:D

    OdpowiedzUsuń

Przeczytane? Skomentuj, jestem wdzięczna za każdą opinię 😊